" Marijaia gora, gure Marijaia Bilbora etorri da Aste Nagusira..." Nork ez du entzun noizbait abesti hau? Hauxe, Athletic-ekoarekin batera Bilboko himnoa kontsidera daiteke. Aste Nagusian zehar ezinezkoa izaten da abesti honek daukan erritmoaz ez kontajiatzea. Bada, nahiz eta munduan hain ezaguna ez izan, gure herrian ere pertsonai sinboliko bat daukagu, Portu Zaharreko ohitura eta historia osatzen duena. Zein? "TXO". Zuen buruan ideia orokor bat sor dezazuen, arrantzalez jantzitako txorimalo antzekoa da; hortik "txo". Oker ez banago, aurten izan da Marijaiaren erreketa zertxobait aldatu den lehen urtea. Orain arte, panpinaren erreketa gauzatzen zen herritar fidelek agurra ematen zioten bitartean, besterik gabe. Baina 2009.urtetik aurrera, egiten zaion harrera moduko agurra merezi duela erabaki dute jaien arduradunek. Hauxe da Portu Zaharreko jaiekin lotzen duena. Txoa-ari agurra emateko erabiltzen den prozesua Bilbon egiten hasi denaren oso antzekoa da. Bi diferentzia daude hauen artean: panpina eta bitartekoa. Hain desberdinak diren bi jai hauek antzeko moduan bukatuko dira aurrerantzean; panpinari agurra esanez, hau, uretatik urrunduz, desagertzen den arte. Bilbon, itsasadarretik eta Algortan, aldiz, kaiatik hondartzara.
Hemen gauza bat argi dago: bi jaien antolatzaileak haien protagonistari agurtzeko era berezia bilatu nahi izan dutela eta bat egin dute haien aukeraketan. Kuriosoa, ezta?
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
No hay comentarios:
Publicar un comentario