Bertako ohiturak izan ohi dira herri baten itxura edo kualitateak eraikitzen dutenak. Herri bakoitzean bizi direnen perfila ere horren tradizioak eragindakoa izaten da normalean; baita, historian zehar eman diren gertakizunei erreparatuz, kanpokoek sortu dutena.
Getxo ez da ba, gutxiago izango. Jakina da, noski, inguruko herritarrek Getxori ere "pijolandia" deitzen diotela, dirudienez, zenbait zatitan familia aberats ugari bizi direlako "chalet" eta jauregi handietan. Antzinatik bilbotarrak "txirene"/"botxero" bezala ezagutzen diren lez, getxotarroi ere goitizen bat jarri ziguten, eta nahiz eta gaur egun hain erabilia ez izan, gure herriaren historiaren barruan gordetzen da: "Guaitos". Ikusi zer aurkitu dudan Algortari buruzko blog batean:
"Algorta es un barrio con alma de pueblo, en la Anteiglesia y Municipio de Getxo. Denominado "el pueblo bonito". Sin duda es el pueblo más bonito del mundo... Los algorteños "guaitos, alambreros, cabileños, tangoreños" desde tiempos inmemoriales suelen decir que son "De Algorta de toda la vida..." Y eso les confiere a estos lugareños un status privilegiado que antaño era su aldeanismo y popularidad. El típico algorteño es chirene, dado a la embarcada, a la mentira, al engaño y a la broma..."
Beraz, Bilboko xelebreei "txirene" deitzen dieten moduan, Getxon ere halako ezizena darabiltela ikusten da. Horrekin batera, "de Algorta de toda la vida" direla esateko hainbat sinonimo erabiltzen da: guaitos, alambreros, cabileños, tangoreños...
Hurrengoan, hain goitizen kuriosoaren inguruko historia kontatuko dizuet; bada, hurrengorarte
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
No hay comentarios:
Publicar un comentario